கஜேந்திரகுமார் அணி ஏன் தோல்வி அடைந்தது?

கஜேந்திரகுமார் தலைமையிலான தமிழ்த் தேசியத்திற்கான மக்கள் முன்னணி நடந்து முடிந்த நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் தோல்வியினைத் தழுவியுள்ளது. அவ் அணியால் ஓர் ஆசனத்தைதைக் கூடப் பெற்றுக் கொள்ள முடியவில்லை. இவ் அணி இரண்டு ஆசனங்களைப் பெறும் என்ற பொதுவான கணிப்பீடுகளுக்கு (பொங்கு தமிழ் முத்துக்குமார் உட்பட) மாறாக ஒரு ஆசனத்தைக்கூடப் பெறத் தவறியிருக்கிறது. மொத்த வாக்குகளில் ஜக்கிய தேசியக் கட்சியினை விட பின் தங்கியிருக்கிறது.

தமிழ்த் தேசியத்துக்கான மக்கள் முன்னணி ஏன் தோல்வி அடைந்தது? இத் தோல்வி இறைமை கொண்ட தாயகத்தினை வலியுறுத்தும் தமிழ்த் தேசிய நிலைப்பாட்டின் தோல்வியாகக் கொள்ளப்படக்கூடியதா?

இது தொடர்பான ஆழமான ஆய்வை செய்யும் நோக்குடன் இக் கட்டுரை எழுதப்படவில்லை. இருந்த போதும் இத் தோல்வி குறித்து ஒரு சிறு குறிப்பாக – ஏனைய கருத்துக்களைக் கிளறி விடும் ஒரு தூண்டியாக இக் கட்டுரை பயன்படக்கூடும் என்ற நோக்கிலேயே எழுதப்படுகிறது.

இக் கட்டுரையாளரின் மதிப்பீட்டின்படி இவ் அணி கொள்கை நிலையினைப் புரிந்தளவுக்கு மக்கள் மனதினைப் பரிந்து கொள்ளவில்லை என்றே தோன்றுகிறது. இம் முன்னணியினைச் சேர்ந்த பலர் விடுதலைப்புலிகள் தலைவர் பிரபாகரன் கொள்கை மீது கொண்டிருந்த உறுதியினை தமக்கு வழிகாட்டுதலாகக் கொள்ளக்கூடியவர்கள். ஆனால் பிரபாகரன் புலிகள் இயக்கத்தை வளர்த்து வந்த காலத்தில் மக்கள் மனதறிந்து உத்திகளை வகுத்து வந்தவர் என்பதனை இவர்கள் புரிந்து கொள்ளத் தவறிவிட்டனர். பிரபாகரனின் இத்தகைய அணுகுமுறைக்கு நிறைய உதாரணங்கள் உண்டு. அவற்றை விபரிப்பது இச் சிறு கட்டுரைக்கு அவசியமின்மையால் இவை தவிர்க்கப்படுகின்றன.

தமிழ்த் தேசிய அரசியல் சிந்தனையுடைய மக்கள் என்ன காரணத்துக்காகவும் தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பு உடைந்து போவதனை விரும்பியிருக்கவில்லை. கூட்டமைப்பின் பிளவை ஏற்றுக் கொள்ளவுமில்லை. இப் பிளவு அவர்களுக்கு கோபத்தினை ஏற்படுத்தியிருக்கிறது. இவ் உடைவுக்கு கூட்டமைப்பைக் குறை கண்டதனை விட தமிழ்த் தேசியத்துக்கான மக்கள் முன்னணியின் மீதே அவர்கள் கூடுதல் குறை கண்டிருக்கின்றனர். இதனால் ஒரு வகையில் மக்கள் தமிழ்த் தேசியத்துக்கான மக்கள் முன்னணியினைத் இத் தேர்தலில் அவர்கள் தண்டித்திருக்கின்றனர்.

கூட்டமைப்பில் ஏற்பட்ட பிளவு மக்களில் ஒரு சாராரை மேலும் அவநம்பிக்கைகுள்ளாயிருக்கிறது. தேர்தல் வாக்களிப்பு வீதம் மிகவும் குறைவாக இருந்தமைக்கு இதுவும் ஒரு காரணம் என்று கூறப்படுகிறது. தமிழ்த் தேசியர்கள் இறைமையினைக் கற்பெனவும் இது களங்கப்படக்கூடாதெனவும் தமக்குள் அடிபட்டுக் கொண்டதனை மக்கள் பெரிதும் இரசிக்கவில்லை. இது ஒப்பீட்டளவில் கூட்டமைப்பினை விட தமிழ்த் தேசியத்துக்கான மக்கள் முன்னணிக்கு பாதகமாக அமைந்து விட்டது

மக்கள் போரினால் பெரிதும் பாதிக்கப்பட்ட நிலையில் இருந்த வேளை – கோட்பாட்டு அரசியலுக்கு முன்னுரிமை கொடுக்கும் மனநிலையில் இருக்கவில்லை. உணர்வு அரசியல் அல்லது சலுகை அரசியல் அல்லது அரசியலற்ற விருப்புத் தெரிவு ஆகியனவே இத் தேர்தலில் செல்வாக்கு செலுத்கியிருக்கின்றன. தமிழ்த் தேசிய உணர்வுள்ளவர்கள் தமது உணர்வு நிலைப்பட்டு நின்று – தமது உணர்வின் குறியீடாக கூட்டமைப்பின் வீட்டுச் சின்னத்துக்கு வாக்களித்துள்ளனர். ஒரு தொகுதியினர் சலுகை அரசியல் பக்கம் சாய்ந்து வெற்றிலைக்கு வாக்களித்துள்ளனர். யானைக்குப் போட்டவர்கள் யானையின் அரசியலுக்கு வாக்குப் போடவில்லை. யானையில் வாக்குக் கேட்டு வந்தவர்களின் முகத்துக்காக வாக்களித்துள்ளனர்.

தமிழ்த் தேசியத்துக்கான மக்கள் முன்னணி முன்னெடுத்த கோட்பாட்டு அரசியல் சரியான முறையில் மக்களைச் சென்றடையவில்லை. உதயன், தினக்குரல், வீரகேசரி போன்ற ஊடகங்கள் அவர்களின் கோட்பாட்டு அரசியலுக்குப் பெரிதும் ஒத்துழைக்கவில்லை. மக்களும் கூட்டங்களுக்கு பெரியளவில் செல்லவில்லை. இதனால் மக்களை சென்றடைவது இவர்களுக்கு கடினமாகப் போயிற்று. பணபலத்திலும் தமிழ்த் தேசியத்துக்கான மக்கள் முன்னணியினர் பலவீனமாகவே இருந்தனர். இதனால் தமது பரப்புரைகளை உரிய வீச்சுடன் இவர்களால் முன்னெடுக்க முடியவில்லை. வெளிநாடுகளில் இருந்து தமிழ்த் தேசியத்துக்கான மக்கள் முன்னணிக்கு ஆதரவு தெரிவித்து பக்கம் பக்கமாக அறிக்கை விட்ட அமைப்புக்கள் அவர்களின் தேர்தற் செலவுகளுக்குப் போதிய பணம் அனுப்பியிருந்தால் அவர்களுக்கு பெரிதும் உதவியாக இருந்திருக்கும்.

தமிழ்த் தேசியத்துக்கான மக்கள் முன்னணியின் கோட்பாட்டரசியலுக்கு யாழ் பல்கலைக்கழக மாணவர் சமூகத்தின் ஒத்துழைப்புக் கிடைக்கவில்லை. அதற்கு பல்வேறு காரணங்கள். இத் தேர்தலில் யாழ் பல்கலைக்கழக மாணவர் சமூகம் ஓர் அணிக்காகவும் செயற்படவில்லை. இதுவும் தமிழ்த் தேசியத்துக்கான மக்கள் முன்னணியின் கோட்பாட்டு அரசியல் மக்களை சென்றடையாதமைக்கு முக்கிய காரணம்.

கோட்பாட்டு அரசியலுக்கூடாக மக்களை சென்றடையவதற்குக் கூடுதல் காலம் தேவை. அதுவும் யுத்தசுமையாலும் நம்பிக்கையீனத்தாலும் அலைக்கழிக்கப்பட்டுக் கொண்டிருந்த மக்கள் மத்தியில் இதற்கு இன்னும் கூடுதல் காலம் தேவை. அதற்குரிய கால அவகாசம் தமிழ்த் தேசியத்துக்கான மக்கள் முன்னணிக்கு கிடைக்கவில்லை.

தமிழ்த் தேசியத்துக்கான மக்கள் முன்னணியின் (தமிழ்க் கொங்கிரஸ்) தேர்தல் சின்னமான சைக்கிள் நீண்டகாலமாத் தேர்தல் களத்தில் ஓடவில்லை. வீடும் நீண்டகாலமாகத் தேர்தலில் நிற்காது விட்டாலும் 2004 ஆம் ஆண்டு கூட்டமைப்பின் சின்னமாக வீடு இருந்திருக்கிறது. இது இத் தடவை கூட்டமைப்புக்குச் சாதகமாகவும் தமிழ்த் தேசியத்துக்கான மக்கள் முன்னணிக்கு பாதகமாகவும் இருந்திருக்கிறது.

தமிழ்த் தேசியத்துக்கான மக்கள் முன்னணியின் வேட்பாளர்களான முன்னாள் கூட்டமைப்பு நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்கள் தம்மைத் தேர்ந்தெடுத்த மக்கள் மத்தியில் நின்று செயற்படவில்லை. அவர்கள் வெளிநாடு சென்று விட்டனர் என்ற பரப்புரையும் இவர்களைச் சற்றுப் பாதித்திருக்கிறது.

இவை போன்ற பல்வேறு காரணங்களின் கலவைகளால் தமிழ்த் தேசியத்துக்கான மக்கள் முன்னணி இத் தேர்தலில் வெற்றியடைய முடியவில்லை.

இத் தோல்வியினை இறைமை கொண்ட தாயகத்தினை வலியுறுத்தும் தமிழ்த் தேசிய நிலைப்பாட்டின் தோல்வியாகப் பார்க்கமுடியமா?

இவ்வாறு பார்ப்போமாயின் அது ஓர் அவசரப்பட்ட முடிவாகவே இருக்கும். ஏனெனில் கோட்பாட்டு அரசியல் அவசரத் தேர்தல் அரசியலாகச் செய்யக்கூடியதல்ல. இது மக்களை அரசியல்மயப்படுத்துவதன் ஊடாகச் செய்யப்பட்ட வேண்டியது. மக்களோடு இணைந்து நின்று, மக்கள் பிரச்சினகைளுக்கு முகம் கொடுத்தபடி தொடர்ச்சியாக நின்று செய்யப்படவேண்டியது. தத்துவத்தையும் நடைமுறையினையும் வெற்றிகரமாக இணைக்கும் அணுகுமுறைக்கூடாகச் செய்யப்படவேண்டியது.

இவ் அரசியலை வெற்றிகரமாகச் செய்வதற்கு இத் தேர்தல் காலத்தில் தமிழ்த் தேசியத்துக்கான மக்கள் முன்னணிக்கு போதிய கால அவகாசம் கிடைக்கவில்லை என்பது உண்மையே. இப்போதுதான் பரீட்சைக் களம் இவர்களுக்குத் திறந்துள்ளது. இவர்கள் வெறும் தேர்தல் கூட்டாக கூடி இனிக் கலைந்து போகப் போகிறார்களா? அல்லது ஓர் அணியாக நின்று தொடர்ச்சியாக கோட்பாட்டு நிலை வழித் தமிழ்த் தேசிய அரசியலை முன்னெடுக்கப் போகிறார்களா? இதுவே இன்று இவர்கள் முன் உள்ள முக்கியமான கேள்வி.

சிங்கள பேரினவாதம் மிகவும் கொடியது. தமிழர் தேசத்தினை அது விழுங்கவே செய்யும். இதனால் இறைமை கொண்ட தமிழர் தாயகத்தினை வலியுறுத்தும் தமிழ்த் தேசிய நிலைப்பாடு உயிர்வாழ்வதற்குத் தேவையான அவசியம் அங்கிருந்து எழும். அதனை முன்னெடுப்பவர்கள் இனவாதப் பூதத்தை எதிர் கொள்வதற்கான திட்டங்களை வகுத்து தாயகத்திலும் புலத்திலும் வாழும் தமிழ் மக்களில் தங்கியிருந்து – தாயகத்தில் வாழ்ந்தவாறு செயற்படவேண்டும். அப்போதுதான் இது ஓர் அரசியல் இயக்கமாக வளர்ச்சி காண முடியும்.

இறுதியாக புலத்தில் இருந்து வெற்றறிக்கை விடுபவர்களுக்கு ஒரு வேண்டுகோள். ஒன்றில் தாயகம் சென்று இறைமை கொண்ட தாயகத்தினை வலியுறுத்தும் வகையில் தமிழ்த் தேசியத்துக்கான மக்கள் முன்னணியுடன் இணைந்து செயற்படுங்கள். அல்லது அவர்களுக்குத் தேவையான பொருளாதார பலம் உட்பட அனைத்து வளங்களையும் திரட்டி வழங்குங்கள். இவற்றை விட்டு வெறுமனே வெற்றுக் கூச்சல் போடுவதால் பயனேதும் விளைந்துவிடப் போவதில்லை.


வல்லவன் சுப்பிரமணியம்

பொங்குதமிழ்