இதய அடைப்பு பாதிப்புக்கு சத்திர சிகிச்சை அற்ற புதிய மருத்துவ முறை

1970ஆம் ஆண்டு வரையிலும் இதய நோய்களைக் குணப்படுத்துவதற்கான சிகிச்சை முறைகள் மருந்து மாத்திரைகள் என்ற நிலையில் மட்டுமே இருந்தன. 1970களில் இதய அறுவை சிகிச்சை முறை மேற்கொள்ளப்பட்டது. அதா வது பைபாஸ் சர்ஜரி. பின்னர் மருத்துவத் துறை மேலும் முன்னேற்றமடைந்து பலூன் ஆஞ்சியோ பிளாஸ்டி என்கிற சிகிச்சையைக் கண்டறிந்தது.

மேற்கண்ட இரண்டு முறைகளிலும் நோயாளிகள் மருத்துவமனையில் தங்கி சிகிச்சை பெற வேண்டிய கட்டாயம் உண்டு. மேலும் அதிகச் செலவு பிடிக்கும். இதற்கு மாற்றாக மருத்துவத் துறை EECP (Enhanced External Counter Pulsation) என்கிற சிகிச்சையைக் கண்டுபிடித்துள்ளது.

இந்த சிகிச்சையின் மூலமாக சத்திர சிகிச்சை இல்லாத, வலி இல்லாத சிகிச்சையை நோயாளிகள் பெற முடிகிறது. மேலும், மாரடைப்பு, நெஞ்சுவலி, இரு தய செயல் இழப்பு என மூன்று நிலைகளில் உள்ள இதய நோய் மற்றும் பாதிப்புகளை முற்றிலுமாக குணப்படுத்த முடிகிறது.

EECP என்பது உடலினுள் எந்த மருத்துவ உபகரணங்களும் செல்லாத நவீன சிகிச்சை முறை. அதாவது பலூன் ஆஞ் சியோ பிளாஸ்டி அல்லது பைபாஸ் சத்திர சிகிச்சை போல் அல்லாது நோயாளியானவர் புற நோயாளியாகவே வந்து சிகிச்சை எடுத்துக்கொள்ள முடியும். குறிப்பாக, சத்திர சிகிச்சை மேற்கொள்ள முடியாத அளவிற்கு பாதிக்கப்பட்டுள்ள இருதய நோயாளிகளுக்கும், மிக அதிகமான இருதய செயலிழப்பு உள்ளவர்களுக்கும் இந்த EECP சிகிச்சை தீர்வாக அமைகிறது.

இந்த சிகிச்சை முறையில் நோயாளியின் காலில் மூன்று பகுதிகளில் (கெண்டை சதை, கீழ் தொடை, மேல் தொடை) காற்றுப் பைகள் பொருத்தப்படுகின்றன. இந்தக் காற் றுப் பைகளில் கீழிலிருந்து மேலாக காற்று நிரப்பப்படுகிறது. அதாவது கெண்டை சதை, கீழ் தொடை, மேல் தொடை காற்றுப் பைகள் ஒரு நொடிக்கும் குறைவான நேரத்திற்குள் ஒன்றன் பின் ஒன்றாக காற்றால் நிரப்பப்படுகின்றன. அப்பொழுது நமது இரத்த அழுத்த மானியில் கையில் அழுத்துவது போன்று காலில் அழுத்தம் ஏற்பட்டு, காலின் கீழிலிருந்து மேலாக இரத்தம் பம்ப் செய்யப்படுகிறது. அதாவது காலில் உள்ள இரத்தம் இதயத்திற்கு பம்ப் செய்யப்படுகிறது.

இருதயம் சுருங்கும் நேரத்தில் இந்த காற்றுப் பைகள் திறக்கப்பட்டு அழுத்தம் குறைவதால் இருதயத்திலிருந்து அழுத்தம் குறைந்து இரத் தம் எளிதாக வெளியேற்றப்படுகிறது. இந்த கருவி இ.சி.ஜி இருதய மின் அலையை வைத்து இயங்குகிறது.

இருதய இரத்தக் குழாய்களில் அடைப்பு ஏற்படுவதால்தான் இருதயத்தில் வலி உண்டாகிறது. இருதயம் விரியும்போதுதான் அதிகமாக அதன் கரோனரி இரத்தக் குழாய்கள் மூலம் இருதயத்திற்கான இரத்தம் நிரப்பப்படுகிறது. இருதயம் விரிவடையும் நேரத்தில் காலிலிருந்து இரத்தம் மேல் நோக்கி பம்ப் செய்யப்படுவதால் இருதயத்தின் மிக முக்கிய இரத்தக் குழாயான அயோட்டாவில் (மகா தமனி) இரத்த அழுத்தம் அதிகமாகி, இரத்தம் கரோனரி இரத்தக் குழாய் களில் வேகமாக அடைப்பை மீறி செல்கிறது. இப்படி அதிக அழுத்தத்துடன் இரத்தம் செல்வதால் குறுகிய அல்லது அடைபட்ட இரத்த நாளங்களைச் சுற்றிய நுண்ணிய துணை நாளங்கள்ஒரு வலைப் பின்னல் போன்று உருவாகி தடைப்பட்ட இரத்தக் குழாயின் மாற் றுப் பாதையாக மாறிவிடுகின்றன. இதனால் இருதய தசைப் பகுதியில் இரத்த ஓட்டம் சீரடைந்துவிடுகிறது. இருதய தசைகளுக்கு போதிய இரத்தம் செல்வதால் நெஞ்சுவலி அடைபட்டு நிரந்தரமாக குணமடைகிறது.

Share |