நாற்பது வயதில்
நானூறு கணவர்கள்
கற்பனையில்
பெண் பார்ப்பதாய் வந்து
இனிப்பை விழுங்கி
என்னை துப்பிவிட்டு
ஒருத்தன்
அழகில்லை என்றான்
ஒருத்தன்
குணமில்லை என்றான்
படிக்கவில்லை
என்றார்கள்
பிடிக்கவில்லை
என்றார்கள்
மொத்ததில்
எல்லோருக்கும்
அப்பாவின்
வங்கிக் கணக்கில்
ஒன்றுமில்லை என்பது மட்டும்
உறுதியாய் தெந்திருந்தது
எனக்கும்
16 வயதில்
காதல் வந்தது
பருவக்கோளாறு என்றார்கள்
25 வயதில் காதல் வந்தது
இப்போ என்ன அவசரம் என்றார்கள்
இப்போதும் காதல் இருக்கிறது
நரை விழுந்த பின்
இது நடக்காத விடயம்
என்கிறார்கள்
கற்பில் சிறந்தவள்
கண்ணகியா? மாதவியா?
ஒரு பக்கம் விவாதிக்க
எனக்குள்ளும்
ஒரு போராட்டம்
கனவில் குடும்பம் நடத்துவது
ஒழுக்கக்கேடா?
உணர்ச்சிக் கொந்தளிப்பா?
என்
கண்ணீர் துளிகளைத்
தாங்கப் போய்
என் வீட்டு
யன்னல் கம்பிகள் கூட
துருப்பிடித்து விட்டது
என்
தலைக்கு அணையாக
நின்று
சுவர்கள் கூட
கறை பெயர்ந்து
போய் விட்டது
என் சோகம்
அவைகளுக்குப்
புரிகிறது
என்
சுற்றத்தாருக்குத் தான்
புரியவில்லை
என்னைக் கண்டதும்
முணுணுக்கிறார்கள்
"வயசான காலத்தில்
மினுக்கிக் கொண்டு
போறா பார்'
வித்யா காந்தன் கட்டுமானை.
.jpg)
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக