ஒரு வயசு போன மனுசி காலமை பதினொரு மணிக்கு தன்ரை காணிப்பிரச்சினையைப் பற்றிக் கதைக்க வருது. வந்து, கந்தோரில இருக்கிற ஆட்களிட்ட விசாரிக்குது. கந்தோரில இருக்கிறவை ஆள் மாறி ஆளைக் காட்டிக் கொண்டிருக்கினம். மனிசி ஒவ்வொருத்தரிட்டயும் போய்ப்போய்த் தன்ரை பிரச்சினையைச் சொல்லத் தொடங்க, ஒவ்வொருத்தரும் மற்ற ஆளைக் காட்டிக் கொண்டிருக்கினம்.
மனிசி ஒரு பதினைஞ்சு இருபது நிமிசம் அங்க இஞ்ச எண்டு அலைஞ்சு களைச்சுப்போய் ஒரு ஓரத்தில ஒதுங்குது. மனிசியைப் பற்றி ஒருத்தரும் கவலைப்படுறதாக் காணேல்ல. விசயம் என்ன தெரியுமா? முறிகண்டியில இருக்கிற இந்த மனிசி தன்னுடைய குடியிருப்புக் காணிக்கான அத்தாட்சிப் பத்திரத்தைப் பெற்றுக் கொள்ளுறதுக்காக, காலையில நேரத்தோடயே வெளிக்கிட்டு, ரண்டு பஸ் ஏறி, ஒட்டிசுட்டானுக்குப் போயிருக்கு.
அங்க காணி விவகாரங்களைப் பாக்கிற அக்கா, காலமை வந்து கையெழுத்தைப் போட்டிட்டுப் பக்கத்தில இருக்கிற குவார்ட் டர்ஸ்க்குச் சமைக்கப் போயிட்டா. இனிப் பின்னேரம் வந்து கையெழுத்துப்போடுவா. இடையில பிரதேச செயலர் ஏதாவது அலுவலாகக் கூப்பிட்டால், விடுதியில இருந்து ஒருக்கால் எட்டிப்பார்ப்பா.
இப்பிடித் தனிய அக்காதான் அலுவலக நேரத்தில வீட்டுக்காரியங்கள் பாக்கப்போறதெண்டில்ல. அவரவர் தங்களுக்குத் தேவையான வீட்டுக்காரியங்கள், தோட்டவேலைகள், வயல்சோலிகள் எண்டு தோதான நேரத்தை எடுத்துக் கொள்ளுகினம்.
கந்தோருக்கு வாற சனங்கள், காத்திருந்திட்டுப்போக வேண்டியதுதான். இந்த முறிகண்டி மனிசி மட்டும் இதோட நாலாவது தடவையாக அலையுது.
இடம் – கிளிநொச்சி பிராந்திய சுகாதாரப் பணிப்பாளர் பணிமனை
காலமை பத்து மணியிருக்கும். ஆஸ்பத்திரிப் பணியாளராக வேலை செய்திட்டு ஓய்வெடுத்த ஒருதர் வந்து, தன்ரை பென்சன் அலுவலைப் பாக்கிறதுக்காகக் காத்துக்கொண்டு நிக்கிறார்.
பென்சன் பைலைச் செய்யிற தங்கைச்சி அடுத்த அறையில மற்ற ஆக்களோட கூடிக் கதைச்சுக் கொண்டிருக்கிறா. எல்லாரும் ஏதோ அமர்க்களமாகக் கதைச்சுக்கொண்டிருக்கினம். போனதடவை வந்தபோதும் இப்பிடித்தான் ஏதோ அலுவலாக வெளியில போட்டுவாறன். உதில இருங்கோ எண்டு சொல்லிப்போட்டுப் போன பிள்ளை, ரண்டு மணித்தியாலமாக வரவேயில்லை.
இப்பகூட இப்பிடி அமர்க்களமாக் கதைக்கிற விசயம் ஒண்டும் முக்கியமானதெண்டில்ல. இவையோட எக்கவுண்ட் ப்றாஞ்சில வேலை செய்யிற ஒருதற்றை ரண்டாவது மகனின்ரை மனிசியின்ரை ஆரோ உறவுக்காரைப் பற்றிய கதை. இனி இப்பிடியே காலைத்தேத்தண்ணி. தேத்தண்ணியைப் பற்றியே கதைச்சு அதில ஒரு அரை மணித்தியாலம் போயிடும். அப்பிடியே 12 மணிக்கு அவரவர் பையைத் தூக்கிக்கொண்டு போனால், மதியச்சாப்பாடெல்லாம் முடிச்சு, ரண்டு மணிக்கு வருவினம்.
அதுக்கிடையில காத்திருந்தவை களைச்சுப்போய் போயிடுவினம். அப்பிடியில்லாமல், விடாக்கண்டன் மாதிரி இண்டைக்கொரு முடிவைக் கண்டுதான் போறது எண்டு ஆராவது நிண்டால், உங்கட வேலைதான் இண்டைக்கு முழுக்கச் செய்தனான். நீங்கள் இப்பிடி நம்பிக்கை யில்லாமல் சும்மா தொந்தரவு குடுக்கக் கூடாது. இதுக்கு மேல நீங்கள் கதைக்கிறதெண்டால், பெரிய ஐயா விட்டப் போய்க்கதையுங்கோ எண்டொரு வெருட்டு.
குரல் கடுக்கிற கடுப்பில இவர் அந்த இடத்திலயே நிக்க மாட்டார். அதுக்கு மேல கதைச்சால், இந்த ஆயுளுக்கும் பென்சன் காசை எடுக்கேலாது எண்டும் இவருக்குத் தெரியும். என்ன செய்யிறது, மனசுக்குள்ள கொந்தளிச் சுக்கொண்டு நடையைக்கட்ட வேண்டியதுதான்.
இடம் – மாகாணசபைத் தலைமையகம் (முதலமைச்சர் பணிமனை)
ஒருவர் – மகிந்த ராஜபக்ஷவை மோடி நல்லாய் இறுக்கித்தான் போட்டார். மற்றவையிட்ட வாலாட்டின மாதிரி ராஜபக்ஷ கொம்பனியோ சிங்களவரோ மோடியிட்ட வாலாட்டேலாது… மற்றவர் – அப்ப இந்தத் தடவை கொழும்பின்ரை கழுத்தில டில்லி சுருக்குக் கயிற்றைப் போடத்தான் போகுதெண்டு சொல்லுறியள்….
ஒருவர் – மோடிக்கு எழுதின சம்பந்தன் அய்யாவின்ரை கடிதத்தை ரண்டு நாளாக மாறி மாறி எல்லாரும் படிச்சவையாம்…. முதல்வரிடம் கலந்தாலோசித்துத் திட்டங்களுக்கு ஒப்புதல் வாங்கக் கொண்டு போன கோவைகளைப் பார்த்த முதலமைச்சர் சொல்கிறார்…
அடுத்த தவணைக்கு sorry வாறகிழமை இதுகளைப் பற்றி ஒருக்கால் பாப்பம் கோவைகளைக் கொண்டு போன அதிகாரி வலு பவ்வியமாகச் சொன்னார்… ஓம் சேர், போன கிழமையும் இதை நீங்கள் பார்த்தனீங்கள்…. ஓம் பாத்தன்தான். வாற கிழமையும் ஒருக்கால் பாப்பம் எண்டார் முதலமைச்சர்.
அந்தாளைப் பிழை சொல்லேலாது, வழக்குகளை ஒத்திவைச்ச குணமாக்கும். ம்… இதுக்கு எப்பதான் முடிவைச் சொல்லப்போறாரோ… எண்டு முணுமுணுத்துக்கொண்டு முதலமைச்சரின் அறையை விட்டு வெளியே போய்க்கொண்டிருக்கிறார் அந்த அதிகாரி.
வடபுலநாதன்
.jpg)
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக