பிரித்தானியாவின் வெளியேற்றம்: ஆம் அல்லது இல்லை ஐரோப்பிய ஒன்றியத்தின் ஒருங்கிணைப்பு முச்சந்தியில்!

பிரித்தானிய காலனியில் வாழ்ந்த ஒரு கிராமவாசிக்கு ஆங்கிலம் தெரியாது, ஆனால் ஆம் அல்லது இல்லை என்கிற இரண்டு ஆங்கிலச் சொற்களை மட்டும் தெரிந்து வைத்திருந்தார், அனால் அதன் ஆர்த்தம் அவருக்குத் தெரியாது. ஒருநாள் அவர் செய்யாத ஒரு குற்றத்துக்காக அவர் கைது செய்யப்பட்டார்.


ஆங்கிலேயரான ஒரு நீதிபதி முன்பாக அவர் நிறுத்தப்பட்டதும், கிராமவாசி நினைத்தார் தன்னிடம் கேட்கப்படும் கேள்விகளுக்கு ஆங்கிலத்தில் பதிலளித்தால் தான் விடுதலை செய்யப்படுவோம் என்று.

நீதிபதி அவரிடம் கேட்டார்: நீ அந்தக் குற்றத்தை செய்தாயா?

கிராமவாசி: (ஆங்கிலத்தில்) ஆம்

நீதிபதி: வேறு யாரும் உன்னுடன் இருந்தார்களா?

கிராமவாசி: (ஆங்கிலத்தில்) இல்லை

நீதிபதி: நீ சிறைக்கு போகவேண்டி இருக்கும் என்பதை நீ உணருகிறாயா?

கிராமவாசி: (ஆங்கிலத்தில்) ஆம்.

பாவப்பட்ட கிராமவாசி தனது முட்டாள்தனத்தை தன்னை சிறைக்கு கொண்டுபோகும்போதுதான் உணர்ந்தார்.

இந்தக் கதையின் நீதி : ஒரு கேள்விக்கு நீங்கள் வெறுமே ஆம் அல்லது இல்லை என்று பதில் சொல்லும்படி கேட்கப்படலாம் ஆனால் கேள்வியை பற்றிய சரியான புரிந்துணர்வுடன் அதற்கு பதில் சொல்லுங்கள்.

இந்தக் கதை, ஜூன் 23ல், விதியை மாற்றக்கூடிய ஒரு பொதுசன வாக்கெடுப்பில் ஆம் அல்லது இல்லை என்று பதிலளிக்கப் போகிற பிரித்தானிய மக்களுக்கு மிகவும் பொருத்தமாக இருக்கும்.

அவர்களுக்கு முன்பாக உள்ள கேள்வி: ஐக்கிய இராச்சியம்,ஐரோப்பிய ஒன்றியத்தின் ஒரு அங்கத்தவராக தொடர்ந்து இருக்க வேண்டுமா அல்லது ஐரோப்பிய ஒன்றியத்தை விட்டு விலக வேண்டுமா?”

இது பிரித்தானிய மக்கள் தீர்வு காணவேண்டிய ஒரு கேள்வியாக இருக்கலாம், ஆனால் இந்த பொதுசன வாக்கெடுப்பின் முடிவு உலகின் பொருளாதார அமைப்பினை ஆட்டம் காண வைக்க முடியும். கருத்துக்கணிப்பு முடிவுகள் அடையாளப்படுத்தவது இந்தக் கேள்விக்கு விடையளிப்பதில் பிரித்தானிய மக்கள் சமனாக பிரிந்துள்ளனர் என்று, இந்த பதட்டம் காரணமாக ஐரோப்பிய தலைநகரங்களில் தீவிர மனக்கிளர்ச்சி எழுந்துள்ளது.

28 அங்கத்தவர்களைக் கொண்ட ஐரோப்பிய ஒன்றியத்தில் இருந்து பிரித்தானியாவின் வெளியேற்றம் மற்றும்; உலக பொருளாதார ஒழுங்கில் அது ஏற்படுத்தும் தாக்கம் என்பன, சீனாவின் பொருளாதார எழுச்சி காரணமாக தேய்ந்து கொண்டிருக்கும் மேற்கின் அதிக்கத்தை இன்னும் பலவீனமாக்கும் என்பதால், அமெரிக்க ஜனாதிபதி பராக் ஒபாமா, மற்றும் ஜேர்மனி,பிரான்ஸ் நாடுகளின் தலைவர்கள் மற்றும் இதர ஐரோப்பிய ஒன்றிய நாடுகள் ஐரோப்பிய ஒன்றியத்தில் தொடர்ந்து இருப்பதற்கு ஆதரவாக ஆம் என்று வாக்களிக்கும்படி பிரித்தானிய மக்களிடம் கேட்டுள்ளார்கள்.

ஆனால் பிரித்தானிய மக்களுக்கு உலக பொருளாதாரத்தில் ஐரோப்பிய செல்வாக்கு நலிவடைவதைப் பற்றி அக்கறை கொள்வதைக் காட்டிலும் அதிகம் உள்நாட்டு பிரச்சினை பெரிதாக உள்ளது. பிரித்தானியாவின் வெளியேற்றம் பற்றிய அழைப்பு, தேசிய அரசியற் கட்சிகளின் எழுச்சியுடன் பிரித்தானியாவில் அதிகம் தாக்கம் பெற்றுள்ளது அதாவது கடந்த ஐந்து வருடங்களாக ஐக்கிய இராச்சிய சுதந்திரக்கட்சி எழுச்சி பெற்று வருகிறது.

அவர்கள் வாதிடுவது என்னவென்றால் பிரித்தானிய மக்கள் பொது வாக்கெடுப்பில் ஐரோப்பிய ஒன்றியத்தில் இணைந்திருக்க வேண்டும் என்று வாக்களித்ததால், 1975 முதல் அவர்களுக்கு ஒரு பிடிப்பும் இல்லாமல் இருக்கிறது. அவர்கள் வாழ்க்கை பிரித்தானியாவுக்கு எதிரான ஐரோப்பிய ஒன்றியச் சட்டங்களால் கட்டுப்படுத்தப்பட்டு வருகின்றது என்று சொல்கிறார்கள், அந்தச் சட்டங்கள் காரணமாக வசதி குறைந்த ஐரோப்பிய ஒன்றிய நாடுகளைச் சேர்ந்தவர்கள் பிரித்தானியத் தொழில்களை பெறுகிறார்கள் மற்றும் மத்திய கிழக்கைச் சேர்ந்த அகதிகள் பிரித்தானியாவின் சனத்தொகை பரம்பலை மாற்றியமைக்கிறார்கள் என்று அவர்கள் கூறுகிறார்கள். அவர்கள் மேலும் வாதாடுவது, பிரித்தானியா வருடாந்தம் அங்கத்துவக் கட்டணமாகச் செலுத்தும் 7.2 பில்லியன் பவுண்களுக்கு ஈடாக ஐரோப்பிய ஒன்றியத்தில் இருந்து வருமதி திரும்பக் கிடைப்பதில்லை என்று.

பிரித்தானியாவின் ஐரோப்பிய ஒன்றிய அங்கத்துவம் பற்றிய வாதங்கள் தீவிரமடைந்துள்ளதால் பிரித்தானியாவின் பிரதான நீரோட்டத்தில் உள்ள அரசியற் கட்சிகளான கன்சர்வேட்டிவ் கட்சி, தொழிற் கட்சி மற்றும் லிபரல் ஜனநாயக கட்சி என்பன இந்த விடயத்தை இனிமேலும் அலட்சியப்படுத்த முடியாது என்பதை தெரிந்து கொண்டுள்ளன.

தனது சொந்த கன்சர்வேட்டிவ் கட்சியில் இருந்து பொதுசன வாக்கெடுப்புக்கான அழைப்புகள் அதிகரித்தமையினாலேயே பிரதமர் டேவிட் கமரூன், தான் 2015 பொதுத் தேர்தலில் வெற்றி பெற்றால் அத்தகைய ஒன்றை நடத்துவதாக வாக்குறுதி வழங்கினார்.

ஆரம்பத்தில் பிரித்தானியாவின் வெளியேற்றத்துக்கு சார்பாக இருப்பது போலத் தெரிந்த போதிலும் இப்போது கமரூன் பிரித்தானியாவை ஐரோப்பிய ஒன்றியத்தில் வைத்திருக்க வேண்டும் என்று வெகு தீவிரமாக பிரச்சாரம் செய்கிறார். இதற்கான மிகவும் முக்கிய முயற்சியாக, அவர் ஐரோப்பிய ஒன்றிய தலைவர்களுடன் கடந்த ஜனவரி மற்றும் பெப்ரவரியில் பிரித்தானியாவுக்கு ஒரு விசேட அந்தஸ்து வழங்கும் ஒப்பந்தம் பற்றி முக்கிய பேச்சுக்களை நடத்தினார். அந்த ஒப்பந்தப்படி குடியேற்றம் மற்றும் அகதிகள் தொடர்பான விடயங்களில் ஐரோப்பிய ஒன்றிய சட்டங்களுக்கு மேலாக உள்ளுர் சட்டங்களுக்கு பிரித்தானியா முன்னுரிமை வழங்குவதற்கு ஐரோப்பிய ஒன்றியம் சம்மதிப்பதாக இருந்தது.

ஆனால் பிரித்தானியாவை வெளியேற்றுவதற்கு ஆதரவானவர்கள், கமரூன் ஐரோப்பிய ஒன்றியத்தில் இருந்து உலகின் மிகப் பெரிய பொருளாதார சக்திக்கு வழங்கப்படும் ஒரு சலுகை எனக் காட்ட முயற்சித்ததை எள்ளி நகையாடினார்கள்.

ஐரோப்பிய ஒருங்கிணைப்பு ஐரோப்பிய சபையின் தொடக்கமாக இருந்தது. 1949 ஆகஸ்ட்டில் உருவாக்கப்பட்ட இந்த சபையின் தலைமையகம் ஸ்ரார்ஸ்போர்க், பிரான்ஸில் அமைந்திருந்தது, இது யுத்தத்துக்கு பின்னான முதல் பிராந்திய அமைப்பாகவும் மற்றும் ஐரோப்பாவில் ஒரு அமெரிக்காவை உருவாக்கும் கோழைத்தனமான ஒரு அமைப்பாகவும் பார்க்கப்பட்டது.

இரண்டாவது படி துணிகரமான ஒன்றாக இருந்தது, பெல்ஜியம், பிரான்ஸ், இத்தாலி, லக்சம்பேர்க், நெதர்லாந்து மற்றும் மேற்கு ஜேர்மனி என்பன ஒன்றிணைந்து வரலாற்றுச் சிறப்புமிக்க ஐரோப்பிய நிலக்கரி மற்றும் இரும்பு சமூகத்தை (ஈசிஎஸ்சி) 1952ல் உருவாக்கியது.

1958ல் இந்த ஆறு நாடுகளும் ஒருமித்து ஒரு இலட்சிய திட்டமாக பொதுவாக பொதுச்சந்தை என அறியப்படும் ஐரோப்பிய பொருளாதார சமூகத்தை (ஈஈசி) அமைத்தன. இது ஐரோப்பிய அணுசக்தி சமூகம் (ஈரோஅற்றம்) உருவாவதற்கு முனனோடியாக அமைந்தது. இந்த மூன்று நிறுவனங்களும் - ஈசிஎஸ்சி, ஈஈசி, ஈரோஅற்றம் - ஒருங்கிணைக்கப்பட்டு பிரமாண்டமான ஒரு ஒற்றை அமைப்பான ஐரோப்பிய சமூகமாக(ஈசி) 1967ல் உருவானது. பிரித்தானிய 1973ல் ஐரோப்பிய சமூகத்தில் இணைந்தது.

அடுத்த பெரிய படியாக 1992 மாஸ்ட்ரிச் ஒப்பந்தம் ஏற்பட்டது. அது ஐரோப்பிய நாணய ஒன்றியம் உருவாக வழி சமைத்தது, இருந்தபோதும் பிரித்தானியா அதில் சேருவதை விரும்பவில்லை. அதன்படி மிகப்பெரிய சந்தையாக பெரிய அளவிலான பொருளாதார சக்தி பூமியில் உருவானது. ஐரோப்பிய ஒன்றியத்தின் பெரும் நலனைக் கருத்தில்கொண்டு அங்கத்துவ நாடுகள் இறையாண்மை பற்றிய கேள்விகளைப் புறக்கணித்ததால், ஐரோப்பிய ஒன்றியமானது ஐரோப்பாவின் சமூக பொருளாதார பிரச்சினைகளுக்கான ஓரிடத்தில் உள்ள தீர்வு களஞ்சியமாக மாறியது.

ஐரோப்பிய ஒன்றியத்தின் வெற்றி ஐரோப்பிய கூட்டாட்சியாளர்களை ஒரு அரசியல் ஒன்றியம் - ஐரோப்பிய ஐக்கிய நாடுகள் - என்கிற கனவில் மிதக்க வைத்தது. 1945ல் இரண்டாம் உலக யுத்தம் ஐரோப்பாவில் முடிவுற்றதை தொடர்ந்து இந்த ஒருங்கிணைப்பு அங்கத்துவ நாடுகளிடையே சமாதானம் மற்றும் பாதுகாப்பு என்பனவற்றை முன்னேற்றும் என அவர்கள் வாதிட்டார்கள். அதற்கு மேலும் கண்டத்தில் எப்போதாவது மோதல்கள் எழும் வேளையில், ஐரோப்பிய ஒன்றியம் சமாதானத்தை உருவாக்க அங்கு விரையும், யுகோஸ்லாவியா மற்றும் கோசோவா மோதல்களின் போது நடந்ததை போல.

ஆனால் கிழக்கு ஐரோப்பாவில் உள்ள முன்னாள் கம்யுனிச நாடுகளுக்கு ஐரோப்பிய ஒன்றியம் அவசரமாக அங்கத்துவம் வழங்கத் தொடங்கியது முதல் ஐரோப்பிய ஒன்றியத்தில் பிரச்சினைகள் ஆரம்பமாகின. புதிய அங்கத்தவர்களை ஏற்றுக்கொள்வதற்கு வசதியாக கடுமையான சட்டங்கள் வளைந்து கொடுக்கப்பட்டன, அதேவேளை கடந்த மூன்று தசாப்தங்களாக அங்கத்துவத்தை தேடி நின்ற துருக்கிக்கு அது மறுக்கப்பட்டது.

கடந்த வருடம் கிரேக்கத்தில் எற்பட்ட கடன் நெருக்கடியால் ஏடாகூடமான அங்கத்துவ கொள்கைகள் குற்றம் சாட்டப்பட்டன. பணக்கார ஐரோப்பிய நாடுகள் கிரேக்கத்தை காப்பாற்ற நிர்ப்பந்திக்கப்பட்டன, ஒவ்வொரு முறையும் அது ஒரு கடன் நெருக்கடிக்குள் வீழ்ந்தபோதும் தாங்கள் கிரேக்கத்தை ஐரோப்பிய வலயத்தை விட்டு வெளியேற அனுமதித்தால் - ஊடகங்கள் அதை கிரேக்க வெளியேற்றம் என அழைத்தன – மற்றும் அதன் கடன் திருப்பிச் செலுத்தலை தவிர்த்தால் அதன் பின்விளைவுகள் அதற்குச் சமமாக தங்கள் பொருளாதாரத்தை அழித்துவிடும் என அவர்கள் பயந்தார்கள்.

கிரேக்கத்தின் கடன் நெருக்கடி மற்றும் அதன்பின் சிரியாவில் இருந்து அகதிகளின் உட் பாய்ச்சல் மட்டுமே ஐரோப்பிய ஒன்றியத்தின் சக்தியை அதிகரிப்பதை எதிர்ப்பவர்கள் மற்றும் புதிய நாஜிகளின் குரலைப் பலப்படுத்தியது.

எப்படியாயினும் அதன் விளைவு ஆம் என்றாலும் சரி இல்லை என்றாலும் சரி பிரித்தானியாவின் பொது வாக்கெடுப்பை நடைமுறைப்படுத்துவதானால் ஏற்படும் தாக்கம் உலகளாவியது. ஆம் என்றால், பிரித்தானியா அந்த ஒன்றியத்தில் ஒரு விசேட அந்தஸ்துடன் தொடர்ந்து இருக்கும். இது ஏனைய நாடுகளும் இதற்கு சமமான சலுகைகளைக் கோருவதற்கு வழியேற்படுத்தும் இறுதியில் ஐரோப்பிய ஒன்றியம் பயனற்ற ஒரு இராட்சத பொருளாதார நிறுவனமாக மாற்றப்படும்.

அமீன் இஸாடீன்


மொழிபெயர்ப்பு: எஸ்.குமார்

Share |