புலம்பெயர் எல்.ரீ.ரீ.ஈ செயற்பாட்டாளர்கள் தங்களை மனித உரிமைக் காவலர்களைப்போல் காட்டிக்கொள்கிறார்கள்.

பகுதி - 1

ஜெனிவா மனித உரிமைச் சபையில் (யு.என்.எச்.ஆர்.சி) நிகழ்வுகள் விரிவடைந்து வரும் நிலையில் இருப்பதனால், இந்த நாட்களில் ஸ்ரீலங்கா செய்திகளில் அதிகம் அடிபட்டு வருகிறது. ஸ்ரீலங்கா ஆயுதப்படைகளுக்கும் மற்றும் தமிழீழ விடுதலைப் புலிகளுக்கும்( எல்.ரீ.ரீ.ஈ) இடையே நடந்த இறுதிக்கட்ட யுத்தத்தின் பக்கமாக முழுக் கவனமும் திருப்பப் பட்டுள்ளது. அந்த முக்கியமான காலகட்டத்தில் உண்மையாக என்ன நடந்தது என்பதை வெளிக்கொணர்வதே இந்த சூளுரைகளின் பிரதான நோக்கமாகும்.

பிரதானமாக அனைவரது முக்கிய கவனமும் திரும்பியிருப்பது, மகிந்த ராஜபக்ஸ தலைமையிலான ஸ்ரீலங்கா அரசாங்கத்தின்மீது, அந்தச் சந்தர்ப்பத்தில் சரியாகச் செய்திருக்கவேண்டியவை மற்றும் செய்தவை சம்பந்தமாக எழுந்திருக்கும் குற்றச்சாட்டுகளுக்கு பொறுப்புக்கூறும் கடப்பாட்டை மேற்கொள்ள வேண்டும், என்பது பற்றியே வலியுறுத்தப்படுகிறது. பரந்த அளவிலான இந்தப் பிரச்சாரத்தின் முன்னிலையில் புலம்பெயர் உலகத் தமிழ் சமூகத்தின் அமைப்புகளும் அதன் அங்கத்தவர்களுமே உள்ளனர். குறிப்பிட்டுச் சொல்லத்தக்க ஒரு உருமாற்றமாக அநேகமான புலிகளின் பின்துணையாளர்கள் அல்லது புலிகள் சார்பான புலம்பெயர் அமைப்புகள், மனித உரிமையின் காவலர்களாக தங்களை மாற்றிக் கொண்டிருக்கின்றன.

எல்.ரீ.ரீ.ஈயினை தோற்கடித்ததும் மற்றும் அதன் மேலிடத்தை அழித்தது கூட இந்த ஆள்மாறாட்ட அமைப்புகளுக்கு ஒருவகையில் ஒரு ஆசீர்வாதம் கிடைத்ததை போலாயிற்று. ஸ்ரீலங்காவை பிடித்திருந்த எல்.ரீ.ரீ.ஈ எனும் கிரகணத்தின் விளைவாக தமிழ் புலம்பெயர் சமூகச் செயற்பாட்டாளர்கள் மனித உரிமைகளை பெரியளவில் கையிலெடுக்கும் நிலை தோன்றியுள்ளது. எந்தவித தயவு தாட்சண்யமுமின்றி ஸ்ரீலங்கா ஆட்சிக்கு எதிராக நடவடிக்கைகள் மற்றும் பொருளாதாரதடைகளை கோரும் நிலைக்கு அவர்கள் வந்துள்ளது ஏனென்றால் இப்போது அங்கு எல்.ரீ.ரீ.ஈ இல்லாமலிருப்பதே காரணம்.

உதட்டளவில் சுயாதீனமான சர்வதேச விசாரணையை கோருவது, இரு தரப்பினரதும் நடத்தைகளையும் ஆய்ந்தறிந்து தெரிவிக்கவேண்டிய தேவையை ஏற்படுத்துகிறது. உறுதியான ஒரு எல்.ரீ.ரீ.ஈ தலைமை இல்லாதிருப்பதினால், அத்தகைய மேற்கொள்கள் திட்டவட்டமான உண்மைக்குப் பதிலாக வெறும் கருத்துப் பதிவுகளையே இலக்கு வைக்க முடியும். தமிழ் புலம்பெயர் தலைவர்கள், பிரதிநிதிகள், மற்றும் செயற்பாட்டாளர்கள் ஆகியோர்கள் நீதியும் பொறுப்புக் கோரலையும் வேண்டி சுயாதீனமான அவதாரங்களாக மறுபிறப்பு அடைந்துள்ளது, சமீபத்தில் கடந்துபோன சம்பவங்களை நினைவுகூரும்போது, மிகப் பெரிய மாற்றம் என்றே கூறவேண்டும். தமிழ் புலம்பெயர் சமூகத்தில் உள்ள எல்.ரீ.ரீ.ஈ மற்றும் எல்.ரீ.ரீ.ஈ சார்பான சக்திகளின்; பாத்திரங்களையும் மற்றும் நடத்தையையும் கவனிக்கும்போது அவை சமூகத்தை ஒரு பேரழிவான நிலைக்கு தள்ளிச் செல்லத்தக்க, முற்றிலும் எதிர்மறையான ஒரு பங்கினையே ஆற்றியுள்ளன. இருந்தாலும் இந்த நபர்களால் எந்தவித குற்ற உணர்வுகளோ அல்லது கடந்து போனவற்றுக்காக எந்தவித வருத்தமும் கொள்ளாமல் தங்களை ஒரு புதிய தோற்றமாக காண்பிப்பதற்கு இயலக்கூடியதாக உள்ளது.

இந்தச் சக்திகள் தங்கள் கடந்தகால தவறுகளில் இருந்து பாடம் கற்றுக்கொண்டு, இப்போது வெளித்தோற்றத்தில் சாதகமான அமைப்புகளாக தங்களை மீள் கட்டமைத்துக் கொண்டுள்ளன. முள்ளிவாய்க்காலில் எல்.ரீ.ரீ.ஈ யின் தோல்வியை தடுக்க முடியாத புலம்பெயர் சமூகம், இப்பொழுது, ஸ்ரீலங்காவுக்கு எதிராக சர்வதேச நடவடிக்கையை மேற்கொள்ளும்படி வாதிட்டு தமது பழிவாங்கலை தீர்த்துக்கொள்ள முயற்சிக்கிறது.

உள்ளுணர்வு

யுத்தத்தின் இறுதிக் கட்டத்தில் புலம்பெயர் சமூகம் ஆற்றிய பங்கு மிகவும் வெறுக்கத்தக்கதாக இருந்தது. இருந்தாலும் அதே சக்திகள் இப்போது புதிய ஆடையில் புதிய பாத்திரங்களை ஏற்றுள்ளன. ஸ்ரீலங்காவுக்கு உள்ளும் மற்றும் வெளியிலும் உள்ள எல்.ரீ.ரீ.ஈ மற்றும் எல்.ரீ.ரீ.ஈ சார்பான செயல்பாடுகள் பற்றி நான் கடந்த காலங்களில் விரிவாக எழுதியுள்ளேன், ஆனால் தற்போது ஏற்பட்டுள்ள முன்னேற்றங்களின் ஒரு உள்ளுணர்வை அந்த எழுத்துக்கள் வெளிப்படுத்தியிருந்தன என்று கூறுவது பொருத்தமாக இருக்கும்.

1989ல் லண்டனில் புலிகள் சார்பான ஒரு வெளியீடான சர்வதேச தமிழLTTE-Diaspora்க் குரல், ஏற்பாடு செய்திருந்த ஒரு கருத்தரங்கில் நான் கலந்து கொண்டிருந்தேன். அதில் கலந்து கொண்டவர்களில் பத்திரிகையாளர்கள், அரசியல்வாதிகள், மற்றும் இந்தியாவிலிருந்து எஸ்.உன்னிகிருஸ்ணன், பி.உபேந்திரா, ஆலடிஅருணா, என்.வி.என்.சோமு, கே.வீரமணி, ஏ.பி. வெங்கடேஸ்வரன், சமந்த தத்த ரே, போன்ற அதிகார வர்க்கத்தினர்களும் கலந்து கொண்டிருந்தார்கள். எல்.ரீ.ரீ.ஈ தலைவர் வேலுப்பிள்ளை பிரபாகரன் அந்த கருத்தரங்கிற்கு ஒரு வாழ்த்துச் செய்தியும் அனுப்பியிருந்தார். பிரதானமாக உலகெங்கிலுமுள்ள ஸ்ரீலங்கா தமிழ் புலம்பெயர் சமூகத்தின் அங்கத்தவர்களை கொண்டிருந்த அந்த சபையிலிருந்த பிரதிநிதிகள் அந்தச் செய்தியில் கூறப்பட்டிருந்த ஒரு மேற்கோளையிட்டு அதிர்ச்சி அடைந்தார்கள். பிரபாகரன் அதில் புலம்பெயர் சமூகத்தினை “தொலைந்த சந்ததிகள்” என மேற்கோள் காட்டியிருந்தார். புலம்பெயர் சமூகப் பிரதிநிதிகள் கோபத்தில் கொந்தளித்தாலும் தங்களைப்பற்றி புலிகளின் தலைவர் தெரிவித்திருந்த மோசமான கருத்துக்காக அவருக்கு சவால்விட இயலவில்லை அல்லது விரும்பவில்லை.

புலம்பெயர் சமூக அங்கத்தவர்கள் எல்.ரீ.ரீ.ஈ விவகாரங்களில் ஒரு முக்கியமான பங்களிப்பை ஆற்றியபோதும், அந்த அமைப்பின் பொதுவான கருத்து அவர்கள் தாயகத்தை விட்டு வெளியேறியவர்கள் (புலம் பெயர்ந்தவர்கள்) என்பதாகவே இருந்தது. எல்.ரீ.ரீ.ஈ அவர்களை ஒரு முக்கியமான கட்டத்தில் தமிழீழத்தை கைவிட்டுச் சென்றவர்கள் என்றே கருதியது. ஒரு முன்னாள் எல்.ரீ.ரீ.ஈ பேச்சாளர் ஒருவர் ஜேர்மன் ஊடகவியலாளர் ஒருவரிடம் வெளிநாட்டில் குடியேறியவர்கள் எல்லோரும் பொருளாதார அகதிகள் என்று கூறினாராம். எல்.ரீ.ரீ.ஈ யின் ஆஸ்தான கவிஞரான புதுவை இரத்தினதுரை தனது கவிதை ஒன்றில் அவர்களை நாய்கள் என்று அழைத்திருந்தார்.

அந்தக் கருத்து, தமிழர்களை மேலும் மேலும் ஸ்ரீலங்காவை விட்டு அகதிகளாக வெளியேற ஆரம்பித்து வைத்து, உலகப் புலம்பெயர் சமூகத்தின் எண்ணிக்கையை பெருப்பிக்கத் தக்கதாக மாற்றியமைத்தது. மேலும் உள்நாட்டில் எல்.ரீ.ரீ.ஈக்கு பங்களிப்பு குறைந்தாலும் கூட, வெளிநாட்டிலருந்து கிடைக்கும் நிதியுதவி அதிகரிக்க ஆரம்பித்தது. வெளிநாட்டில் எல்.ரீ.ரீ.ஈயின் நிதி திரட்டும் பொறிமுறை ஐந்து விதமாக இயங்கி வந்தது.

நிதி திரட்டுதல்

முதலாவது முறை நிலையான கட்டளை என்பதன் ஆங்கிலப்பதமான ஸ்ரான்டிங் ஓடர் என்பதன் முதல் எழுத்துக்களான ‘எஸ்.ஓ’ என்பதால் அழைக்கப்பட்டது. இது எல்.ரீ.ரீ.ஈ ஆதரவாளர்கள் தங்கள் வங்கிகளினூடாக குறிப்பிட்ட ஒரு தொகையை மாதாந்தம் நேரடியாக அவனுடைய அல்லது அவளுடைய நாட்டில் இருக்கும் எல்.ரீ.ரீ.ஈ யின் முன்னணி அமைப்புக்கு அனுப்பி வைப்பதற்கான நடவடிக்கையை மேற்கொள்ளும் ஒரு முறையாகும். ஒப்பீட்டளவில் இது ஒரு சிறிய தொகை, ஆனால் ஒழுங்காக அனுப்பப்படுவதை உத்தரவாதம் செய்கிறது. இதில் கட்டாயப்படுத்தல் கிடையாது ,ஏனெனில் இந்தப் பங்களிப்பை செய்பவர்கள் அனைவரும் எல்.ரீ.ரீ.ஈயின் உண்மையான ஆதரவாளர்கள் அதை அவர்கள் விருப்பத்துடன் செய்தார்கள். இந்த வழியினூடக திரட்டப்படும் நிதி ஒவ்வொரு நாட்டிலும் எல்.ரீ.ரீ.ஈயின் கிளைகள் அல்லது முன்னணி அலுவலகங்கள் நடத்துவதற்கு பயன்பட்டன.ltte supporters

இரண்டாவது முறை வருடாந்த பொது சேகரிப்பு ஆகும். இது ஆண்டு முழுவதும் சேகரிப்பதை அடிப்படையாக கொண்டு இயங்கிவரும் சேகரிப்பு முறையாகும். இதில் தமிழர்கள் அவர்கள் ஆதரவாளர்களோ அல்லது இல்லையோ அனைவரும் இலக்கு வைக்கப்படுகிறார்கள். ஒரு குறிப்பிட்ட அளவான தொகை சில தவணைகளில் செலுத்தப்படுவதற்கான உறுதிமொழி அவர்களிடமிருந்து பெறப்படுகிறது.

நிர்ப்பந்தம், அச்சுறுத்தல், மற்றும் கட்hயப்படுத்தல் போன்ற நடவடிக்கைகள் வாக்களித்த தொகையை மக்கள் செலுத்துவதற்காக, அல்லது தொகையினை அதிகரிப்பதற்காக இந்த சேகரிப்பு முறையில் அடிக்கடி பயன்படுத்தப்படுவதுண்டு. தமிழர்களை பயப்படுத்துவதற்காக மேற்கொள்ளப்படும் ஒரு இலகுவான வழி, ஸ்ரீலங்காவில் வாழும் அவர்களது குடும்ப அங்கத்தவர்களுக்கு ஊறு விளைவிக்கப் போவதாக அச்சுறுத்துவதேயாகும். பெரும் எண்ணிக்கையிலான மக்கள் சொந்த விருப்பத்துடன்கூட இதை செலுத்தியுள்ளார்கள். முன்னர் புலிகளின் நிதி சேகரிப்பாளர்கள் தொண்டர் அடிப்படையிலேயே, பணியாற்றினார்கள், பின்னர் அவர்கள் சேகரிக்கும் தொகைக்கு ஏற்றதான ஒரு தரகுப் பணம் அவர்களுக்கு வழங்கப்பட்டது. இந்த ஊக்குவிப்புத் திட்டத்தின் விளைவாக நிதி சேகரித்தலில் பாரிய அதிகரிப்பு ஏற்பட்டது. அதேநேரம் அளவுக்குமீறிய ஆர்வமிக்க சேகரிப்பாளர்கள்,; தங்கள் சொந்த வருமானத்தில் தரகு மூலம் விகிதாசாரப்படி அதிகரிப்பை ஏற்படுத்துவதற்காக, சேகரிக்கும் பணத்தினை அதிகரிப்பதற்காக வன்முறை மற்றும் அச்சுறுத்தல்கள் என்பனவற்றிலும்கூட ஈடுபட்டார்கள்.

இந்த சேகரிப்புகள் மூலம் திரட்டப்பட்ட நிதி, மூன்று வழிகள் செலவிடப்பட்டன. அதில் ஒரு கணிசமான பகுதி, வன்னியில் உள்ள எல்.ரீ.ரீ.ஈ தலைமையகத்திற்கு இயக்கத்தின் பராமரிப்பு மற்றும் பரிபாலன தேவைகளுக்காக அனுப்பப்பட்டது. மற்றொரு பகுதி வெளிநாட்டிலுள்ள கொள்வனவு முகவர்களுக்கு ஆயுதங்கள் மற்றும் உபகரணங்கள் கொள்வனவு செய்வதற்காக அனுப்பப்பட்டது. மூன்றாவதாக, ஒருவேளை மிகப் பெரிய பங்கானது வெளிநாட்டில் மூதலீடுகளை மேற்கொள்வதற்கும் மற்றும் அங்கு வியாபார நிறுவனங்களை அமைப்பதற்காகவும் பயன்படுத்தப் பட்டது.

மூன்றாவது வகையான நிதி திரட்டல், விசேட சேகரிப்பு எனப்படும். இது உண்மையில் ஒரு வகையான கடன் திட்ட ஏற்பாடு,பிரத்தியேகமாக ஆயுதக் கொள்வனவுக்கு வசதியாக பயன்படுத்தப்பட்டது. இதன் கரு, பல தசாப்தங்களுக்கு முன்னர் எல்.ரீ.ரீ.ஈ யின் வெளிநாட்டு கொள்வனவு அல்லது ஆயுதம் வாங்குவதற்கு பொறுப்பாக இருந்த கேபி என்கிற செலவராசா பத்மநாதனினால் முன்னோடியாக ஏற்படுத்தப்பட்டது. அப்போது என்ன நடந்தது என்றால் ஆயுதங்கள் வாங்குவதற்கு குறுகிய கால அவகாசத்தில் பெருந்தொகையான பணம் தேவைப்பட்டது. அந்தநேரம் எல்.ரீ.ரீ.ஈயின் வெளிநாட்டு நிருவாகத்துக்கும் மற்றும் நிதி திரட்டலுக்கும் ஒட்டுமொத்த பொறுப்பாளராக இருந்த கேபிக்கு குறுகிய காலத்தில் நிதி திரட்டுவதற்;கு இந்த விசேட சேகரிப்பு எண்ணம் உதயமாகியது.

விசேட சேகரிப்பு

இந்த விசேட சேகரிப்பு என்பது, ஒவ்வொரு நாட்டிலும் உள்ள நம்பிக்கltte propagandastampsையான தீவிர எல்.ரீ.ரீ.ஈ ஆதரவாளர்கள், குறிப்பாக வங்கிகளில் அவர்களது வரவு வைப்பு நல்ல நம்பிக்கையான நிலையில் உள்ளவர்கள் மூலமாக, அவர்கள் பெயர்களில் கடன்பெற்று அதை அந்த நாட்டு எல்.ரீ.ரீ.ஈ முகவருக்கோ அல்லது முன்னணிக்கோ மாற்றுவது. பெரும்பாலான தருணங்களில் அவர்கள் கடன் பெறுவதற்காக அவர்களின் கடன் முறிகளையோ அல்லது வீடுகளையோ பிணையாக வைப்பார்கள். இந்த முறை மூலம் மிகப் பெருந்தொகையான பணம் விரைவிலேயே சேகரிக்கப்பட்டு ஆயுதக் கொள்வனவிற்கு பயன்படுத்தப்பட்டது. இந்தக் கடன்களுக்காக வங்கிகளுக்கு செலுத்த வேண்டிய வட்டியை எல்.ரீ.ரீ.ஈயின் உள்நாட்டுக் கிளை தாங்கள் நிலையான வைப்பு மூலம் பெறும் பணத்திலிருந்து அவர்களுக்கு வழங்கியது. இந்த முறை மூலம் வட்டி ஒழுங்காக செலுத்தப்பட்ட அதேவேளை முதலும் படிப்படியாக பொதுச் சேகரிப்பு மூலம் சேகரிக்கப்பட்ட பணத்திலிருந்து வழங்கப்பட்டு வந்தது.

புலிகளின் ஆதரவாளர்களிடமிருந்து அவர்களது சொந்த தகுதிகளின் மூலம் விசேட சேகரிப்பாக பெறப்பட்ட அனைத்துக் கடன்களும் தவறாமல் உரிய நேரத்தில் திருப்பிச் செலுத்தப் படுவதை கேபி உறுதி செய்து வந்தார். அவருக்கு பின்னால் வந்தவர்களும் அதைப் பின்பற்றி வந்தார்கள். இதன்படி விசேட சேகரிப்பு திட்டம் எல்.ரீ.ரீ.ஈ ஆதரவாளர்களிடையே நன்கு பிரபலம் பெற்று விரிவான முறையில் பெருந்தொகைகள் திரட்டப்பட்டதுடன் எந்தவித இடையூறுமின்றி திருப்பிச் செலுத்தப்பட்டும் வந்துள்ளது. ஒரு விசேட சேகரிப்பு வழக்கமாக 18 மாதங்களுக்கு ஒரு முறை நடத்தப்பட்டு வந்தது.

இவைகளைத் தவிர வேறு இரண்டு முறைகளும் நிதி திரட்டுவதற்காக பயன்படுத்தப்பட்டு வந்தது. ஒன்று நிகழ்ச்சிகள் மற்றும் காட்சிகளை மேடையேற்றி அங்கு நாள்காட்டி, காணொளிகள், டி.வீ.டிக்கள், பாடல் இறுவெட்டுக்கள், புத்தகங்கள், சஞ்சிகைகள், பத்திரிகைகள் பரிசுப்பொருட்கள் போன்றவற்றை விற்பனை செய்து நிதி திரட்டுதல் போன்றது. கரும்புலிகள் தின மற்றும் மாவீரர் தின கொண்டாட்டங்களின்போதும் நிதி திரட்டப்பட்டு வந்தது. ஒரு பக்கத்தில் மக்களுக்கு நுழைவுக் கட்டணமாக பெருந்தொகை பணம் அறவிடப்பட்ட போதும் மறுபக்கத்தில் செலவினங்களை ஈடுகட்டுவதற்காக நன்கொடைகளை வழங்கும்படியும் மக்கள் கேட்டுக் கொள்ளப்பட்டார்கள்.

இறுதியாக வர்த்தக அக்கறைகளில் முதலீடு செய்யப்படுவது. எல்.ரீ.ரீ.ஈ தூய வியாபார நடவடிக்கைகளில் தான் நுழைவதை நியாயப்படுத்தி, எல்லாக் காலங்களிலும் ஆயுதப்போராட்டத்தை தாங்கிப்பிடிப்பதற்கு ஒழுங்கான வருவாய் உறுதி செய்யப்படுவதற்கான வழிகள் தேவையாக உள்ளது என கூறி வந்தது. இருந்த போதிலும் மக்களின் பங்களிப்பில் மட்டுமே தங்கியிருப்பது நீண்ட காலத்துக்கு நிலையாக இருக்கவில்லை என்று நிரூபணமானபடியால் புலிகள் வணிக நிறுவனங்களை பரந்த அளவில் அமைக்க வேண்டியது அவசியம் என்கிற வாதமும் தலைதூக்கியிருந்தது.

போரின் இறுதிக்கட்டங்களில் இராணுவம் முன்னேறி புலிகள் பின்வாங்கி தீவில் எல்.ரீ.ரீ.ஈயின் கட்டுப்பாட்டின் கீழ் உள்ள கோளம் சுருங்கியதன் விளைவாக, புலிகளின் வருவாய் அடிப்படையிலும் சுருக்கம் ஏற்பட்டது. அதன்படி ஒரு காலத்தில் எள்ளி நகையாடிய புலம்பெயர் சமூகத்தினரிடமிருந்து திரட்டப்படும் நிதியினை மேலும் மேலும் நம்பியிருக்க வேண்டிய கட்டாயத்து புலிகள் ஆளானார்கள்.

- டி.பி.எஸ்.ஜெயராஜ்


(தொடரும்)

Share |