ஒரு தொழிற்­சங்க ஊழி­யனின் குமுறல்

மலையக நக­ரங்­களில் ஏதா­வது ஓரி­டத்தில் நீங்கள் வழுக்கி விழுந்தால் அவ்­வி­டத்தில் நிச்­சயம் ஒரு சாராய தவ­றணை இருக்கும். அல்­லது ஒரு தொழிற்­சங்க காரி­யா­லயம் இருக்கும். சாராயத் தவ­றணை, தொழிற்­சங்க காரி­யா­லயம் ஆகிய இரண்­டுக்­கும் இடையில் பல ஒற்­று­மைகள் இருக்­கின்­றன. இவை இரண்­டுமே தொழி­லா­ளர்­களின் பிரச்­சி­னை­களைத் தீர்க்கக் கூடியவை என்­றொரு மயக்கம் பர­வ­லா­கவே உள்­ளது.



இவை இரண்­டையும் ஸ்தாபிப்­பதில் அர­சியல்வாதி­களே கார­ண­மாக இருந்­தி­ருப்­பார்கள். இவை இரண்டின் மூல­மா­கவும் அர­சியல் வாதி­க­ளுக்கு பெரும் இலாபம் கிடைக்­ கின்­றது.

இன்று மலை­யக அர­சி­யல்­வா­திகள் அனை­வரும் தோட்டத் தொழி­லா­ளர்­களின் சம்­பள உயர்வு குறித்தும் தொழி­லா­ளர்­க­ளுக்கு வழங்­கப்­பட வேண்­டிய ஏனைய கொடுப்­ப­ன­வுகள் குறித்தும் அவர்­க­ளுக்­கான மதிப்பு, மரி­யாதை என்­பன முறை­யாக கொடுக்­கப்­பட வேண்டும் என்றும் மேடை­தோறும் முழங்­கு­கின்­றார்கள். ஆனால், இதே தலை­வர்­களால் நிர்­வகிக்­கப்­படும் தொழிற்­சங்­கங்­களில் காணப்­படும் நிலை என்ன?

ஒரு தோட்டத் தொழி­லா­ளியின் சம்­ப­ளத்தை அவர்கள் சார்பில் செய்­யப்­பட்ட ஒப்­பந்தம் முடிவு செய்­கி­றது. அவ­னுக்கு வழங்­கப்­பட வேண்­டிய சேம­லாப நிதி, நம்­பிக்கை நிதி, சேவைக் காலப்­பணம் என்­பன குறித்து சட்டம் வரை­ய­றுக்­கின்­றது. ஆனால், ஒரு தொழிற்­சங்க ஊழி­யனின் கொடுப்­ப­ன­வுகள் அனைத்­துமே அத் தொழிற்­சங்க தலை­வனின் விருப்பு வெறுப்­புக்­க­ளுக்கு ஏது­வா­கவே அமை­கின்­றன.

ஒரு தொழிற்­சங்க ஊழி­ய­னுக்கு மதிப்பு வழங்­கப்­பட வேண்­டுமா? மரி­யாதை கொடுக்­கப்­பட வேண்­டுமா? என்று சங்கத் தலை­மை­களே முடிவு செய்­கின்­றன.

ஒரு தொழிற்­சங்­கத்தின் ஊழி­ய­னாக கட­மை­யாற்ற அவ­னுக்கு பல தகு­திகள் தேவைப்படு­கின்­றன. அவ­னு­டைய ஆங்­கில அறிவு அவ­னுக்கு தோட்ட அதி­கா­ரி­க­ளுடன் பேசவும், கடி­தங்­களை எழுதும் ஆற்­ற­லையும் தரு­கின்­றன. அவன் சிங்­கள அறிவைக் கொண்டு தான் உதவி தொழில் ஆணை­யாளர் தொழில் நியாயச் சபை ஆவ­ணங்­களை வாசித்து அவற்றை புரிந்து கொண்டு தொழி­லா­ளிக்கு தமிழில் விளக்­கு­கிறான். தொழில் சட்­டங்கள் குறித்து தெளிவைக் கொண்­டுதான் அவன் தொழில் நியாயச் சபை மற்றும் தொழில் நஷ்ட ஈட்டு சபை­களில் வாதம் செய்து தொழி­லா­ளி­க­ளுக்கு நன்­மை­களை பெற்றுக் கொடுக்­கிறான்.

ஒரு தோட்டத் தொழி­லா­ளியின் சம்­ப­ளத்­தி­லி­ருந்து மாதா மாதம் 150 ரூபாவை அவன் அங்கம் வகிக்கும் தொழிற்சங்கம் பெறு­கி­றது. இப்­படி பல தொழி­லா­ளர்­க­ளி­ட­மி­ருந்தும் பல தோட்­டங்­க­ளி­லி­ருந்தும் சந்தா பணம் போய் சங்­கத்தைச் சேரும் போது அது பல இலட்­சங்­க­ளா­கவோ சில கோடி­க­ளா­கவோ மாற்­று­ருவம் அடை­கி­றது. இத்­தொ­கைக்கு என்­ன தான் நடக்­கி­றது?

தொழிற்சங்­கத்­திற்கு தலைமை தாங்கும் அர­சியல்வாதி­களும் அவர்­களை சூழ உள்­ள­படி ஜால்ரா தட்டிக் கொண்­டி­ருக்கும் குட்டி அர­சியல்வாதி­களும் இந்த தொகையை கையாடல் செய்து விடு­வார்கள். அர­சியல் வாதி­க­ளுக்கு பணத்­திலா குறைவு? அவர்­க­ளுக்­குத்தான் சட்ட ரீதி­யா­கவும் அதனை மீறியும் கொட்டோ கொட்­டென்று காசு, பணம் என்று கொட்­டு­கி­றதே என்­கி­றீர்­களா? ஆசை யாரை விட்­டது? ஊரான் வீட்டு நெய் என்­றதும் என்­ன­மாய்த்தான் இவர்­களும் அள்ளு­வார்கள்?

மலை­ய­கத்து தொழிற்­சங்­கங்­க­ளுக்கு தலைமை தாங்­கு­ப­வர்­களில் பெரும்­பான்­மை­யினர் நக­ரத்தைச் சேர்ந்த முத­லா­ளி­க­ளாவர். அதனால் தான் அவர்கள் தொழிற்­சங்­கங்­க­ளையும் தமக்கு பணத்தை சம்­பா­தித்து தரும் ஒரு வியா­பார நிறு­வ­ன­மாக செயற்படுத்­து­கி­றார்கள் போலும். சம்­பள அதி­க­ரிப்பு குறித்து இவர்கள் அக்­கறை கொள்­வதன் காரணம் கூட அதன் வழி­யாக தமது ஆதா­யமும் அதி­க­ரிக்கும் என்­பதால் தான்.

ஒரு தொழிற்சங்­கத்தில் சேர்­வ­தற்கு ஒரு விண்­ணப்ப படி­வத்தை சமர்ப்­பிக்க வேண்டும். அப்­ப­டி­வத்தில், எனது சங்­கத்தின் மாதாந்த சந்­தா­வாக ஒரு நாள் சம்­ப­ளத்தின் 1/3 பகு­தியை எனது மாதாந்த சம்­ப­ளத்தில் பிடித்து சங்­கத்­திற்கு அனுப்­பவும், என்­றுள்­ளது. இதன் அடிப்­ப­டை­யில்தான் தொழிற்­சங்­கங்கள் தற்­போது 150 ரூபாவை சந்­தாப்­ப­ண­மாக பெறு­கின்­றன. தொழி­லாளர் சம்­பளம் 1000 ரூபாவாக உயர்ந்தால் ஒரு தொழி­லா­ளி­யி­ட­மி­ருந்து பெறப்­படும் மாத சந்தா தொகை 333 ரூபா 33 சத­மாக உயரும். தொழிற்சங்க முத­லா­ளி­களின் வரு­மானம் 100 வீதத்­திற்கு அதிகமாக உயருமல்லவா?

தொழிலாளரே தொழிற்சங்கங்களை நடத்த வேண்டும். அப்படி ஒரு காலம் வரும் வரை தொழிலாளரின் உழைப்பிற்கேற்ப வருமானமோ, தொழிலாளரின் தேவைக் கேற்ப வருமானமோ கிடைக்காது. அப்படி தொழிலாளரே நடத்தக் கூடிய தொழிற்சங் கங்கள் உருவாகும் போதுதான் அதில் கடமை புரியும் ஊழியரின் பணியும் மதிக்கப்படும். அத்துடன், அவர் மானத்துடன் வாழும் வழியும் உருவாகும்.


முத்து இரத்தினம்

Share |